Evet, kıymetli okurlarım, bugün sizlere "tılsım bozuldu" başlığını neden kullandığımı izah edeyim. Şanlıurfaspor’a olan sevgimi ve umutlarımı yıllardır yazılarımda dile getiriyorum. Ancak ne yazık ki, son haftalarda yaşananlar, içimdeki o pozitif havayı dağıttı ve moralleri alt üst etti.
Haftalardır müthiş bir performans sergileyen Şanlıurfaspor, Elazığspor maçına kadar adeta rakip tanımıyordu. O günlerde takım, bir şampiyon havasıyla sahadaydı. Şanlıurfa’nın sokaklarında, kafelerde, evlerde herkes bu başarıyı konuşuyor, galibiyetlerin keyfini çıkarıyordu. Ama işte her şey Elazığspor maçında değişti. Kendi evimizde, taraftarımızın önünde 2-0’lık bir mağlubiyetle sahadan ayrıldık. O maç, hem futbolcuları hem de bizleri derinden üzdü. Ancak hemen toparlanırız dedik, moral buluruz diye kendimizi teselli ettik.
Ne var ki, geçen hafta Ankaragücü maçı, bu kötü gidişatın devamının geldiği bir başka acı tabloydu. Süper Lig deneyimi olan, köklü bir takım olan Ankaragücü karşısında 4-1 gibi farklı bir skorla mağlup olduk. O maçı izlerken, ne yazık ki futbolumuzun ne kadar kötüleştiğini bir kez daha fark ettim. Ankaragücü karşısındaki futbol, bize ne oldu sorusunu sormama sebep oldu. Nazar mı değdi, yoksa biz mi kendi ayağımıza kurşun sıktık? Bu gidişle, Şanlıurfaspor'un umutları iyice tükeniyor.
Futbol sadece bir oyun değil, aynı zamanda takımın ruhunu ve şehrin enerjisini yansıtır. Şu anki futbolumuzla gidebileceğimiz hiçbir yer yok. Bizler, Şanlıurfa olarak şampiyonluk hayalleriyle uyandık ama şu an bu futbol ile ne yazık ki rüyada kalacağız. Herkesin benden duyduğuna dikkat etmesi gerek: Bu futbol ile hiç kimse, kusura bakmasın ama şampiyonluk hayali kuramaz.
Şimdi, kimse kimseyi kandırmasın. Takım son iki maçta resmen takır takır futbol oynadı ama mağlup oldu. Bu ne demek? Bir hafta, bir galibiyet, bir sonraki hafta ise bir mağlubiyet... Böyle bir dengesizlikle takımın nasıl ilerleyeceğini, ne zaman toparlanacağını kimse kestiremez. Bu kadar tolerans yeter, kredinizi sonuna kadar kullandınız.
Artık gözümüzü yönetime, teknik ekibe ve futbolculara çevirdik. Bu iki milyonluk şehir, sadece bir şampiyonluk bekliyor. Herkes bu şehrin ne kadar büyük bir potansiyele sahip olduğunu biliyor. Bize bir söz verin, kendinize bir çeki düzen verin artık. Taraftar desteği ve güveni büyük ama bu durum uzun süre devam edemez. Yeter artık, yeter bu kadar tolerans!
Şanlıurfa bu şampiyonluğu hak ediyor, ama bu futbol ile hak ettiğimiz yere ulaşamayız. Umarım kısa süre içinde bu tılsım bozulmaz ve takım tekrar eski gücüne kavuşur. Şanlıurfa'nın şampiyonluk hayali, artık sadece bir hayal olmasın.
