Ülkemin en yeşil yerlerinden biri: Mesudiye.
Coğrafyanın insanlar üzerinde sadece gözle görülür bir etkisi yoktur, ancak ben size gözle görülür tarafını anlatayım:
Rakım: 1.308 m
Yüzölçümü: 1.180 kilometrekare
Doğa, yeşilin her tonunu sunuyor...
Yeşile hasret bir ilçeden, Viranşehir'den geldik. Sekiz yıllık maceramızın rotasını Ordu’ya çevirip Mesudiye'ye doğru yol aldık. Dağları aştık, tünelleri geçtik… ve nihayetinde Mesudiye tabelasına vardık. İlçe, yaylalarıyla ünlü şirin bir yer... Öncelikle şunu belirtmek gerek: Ordu merkez diye beklerken küçük, imkanları kısıtlı bir ilçe olduğunu öğrendiğimizde biraz hayal kırıklığına uğradık. Ancak Keyfelan Yaylası’na vardığımızda, yazın kavurucu sıcağında bize serin havasıyla merhaba dedi Mesudiye. Hoş bulduk, üç yılımızı geçireceğimiz bu nadide ilçe... Bizi karşılayan soğuk havasına karşın sımsıcak kalpli insanları vardı.
Mesudiye'nin dönerinin kokusu insanı tokken acıktıran Oktay Usta'sı… Meğerse yoğurdu dillere destan Fadime Teyze’si… Al yanaklı Eslem Kızı… Hoş bulduk.
Bize ayrılan lojmanımıza yerleştik. Tüm mesudiyeyi yukarıdan görebilecek bir yerde evimiz. Ve balkonumuz… Geceyi seyrettiğimiz en güzel mekan… Bazen Ordu yolunu seyrederken, geldiğimiz yerlerden Urfa’dan, Adıyaman’dan, Diyarbakır’dan fındığa gelen araçları görmek, belki de güle oynaya geldiğimiz bu yerde gurbetlik çekmenin en güzel tanımıydı… İçimden "Güle güle gidin emekçiler" diyordum. Sanki bir el sallasam görecekler gibi, kalbimin en derininden selamlarımı ve dualarımı yolluyordum. Bunlar, yeşilin büyüsünün görünen kısmıydı...
Görünmeyen kısmına gelecek olursak; son cümlemde bahsettiğim gurbetlik vardı. Fındıkçıların arabalarının arkasında, Urfa’ya olan özlem dolu bakışlar vardı. Belki de bir sınıf öğretmeni olarak her dönem mevsimlik işçi olarak giden çocuklarımdan bazılarının o arabalarda olduğunu bilmek ve hüzünlenmek vardı. Ama kafamı çevirdiğimde, yeryüzünün en ihtişamlı dağlarına ansızın yağan yağmur damlalarını hayranlıkla seyretmek de vardı… Karadeniz vardı. Uzaklarda duyduğum kemençe sesi, mis gibi yağmur kokusu vardı…
Hoş bulduk Mesudiye, hoş bulduk Ordu… Hoş bulduk Karadeniz…
Hayırlı olsun yeni memleketiniz, köşe yazı' nız ile bi Karadeniz turu yaptım geldim sanki Benazir öğretmenim ☺çook çok güzel akıcı bir kalem... Yüreğine sağlık canım benim